Rozpoczynając przygodę morską, należałoby się skupić na początku na samej zabudowie przybrzeżnej. W porcie, gdzie cumują okręty można zobaczyć doki turystyczne czy doki handlowe. Cała infrastruktura budowana jest z przemyślanym wcześniej projektem ekonomicznego wykorzystywania nabrzeża jak i samego portu. Nieodzownym elementem nabrzeża są latarnie morskie. Zdawać się może, że latarnie służą tylko do turystycznego upiększenia okolicy portu czy skalistego nabrzeża. Latarnie morskie, od lat starożytnych Egipcjan, gdzie określa się początek budowy tych wspaniałych budowli, były wykorzystywane do określania statkom szlaków morskich, po których marynarze mogli orientować się w jakim zakątku morza się znajdują. Latarnie morskie powstawały i powstawać będą dalej przy dokach portowych. lecz także przy wzniesieniach skalistych.

Historia powstawania latarni morskich w Polsce

Polskie wybrzeże morza Bałtyckiego, jest będącą od stuleci ważnym regionem żeglugowym, obfituje w liczne, historyczne miejsca nawiązujące do budowli nawigujących znaków świetlnych. Istniejące do dziś, latarnie morskie są zlokalizowane w miejscach sięgających przynajmniej XIX-wieczne założenia lokowania systemów ułatwiających nawigację.

Budowa, jak i sama rozbudowa całego systemu na wybrzeżu polskim miała miejsce w latach 1871-1914. Fakt przegranej wojny przez Francuzów na rzecz Niemiec, którym Francja zapłaciła około 5 mld franków kontrybucji. Rozbudowa portów, nabrzeży oraz systemów nawigacji (latarni morskich) doprowadziła do stworzenia konstrukcji, które dzisiaj służą nam do celów turystycznych. W czasach gdy na ziemiach dzisiejszej Polski były Prusy, celem latarni morskich było nawigowanie statków. W okresie, który został podany powyżej wzniesiono 11 obiektów latarni morskich na odcinku polskiego wybrzeża. Kilka z nich: Krynica Morska (1859 r.), Gdańsk Nowy Port (1894 r.), Oksywie (1877 r.), Jastarnia-Bór (1872 r.). W późniejszych latach latarnie były wielokrotnie modernizowane do momentu wybuchu drugiej wojny światowej. Podczas działań wojennych wiele systemów nawigacji zostało uszkodzonych poprzez działania wywołujące paraliż wśród, statków morskich, jak i później zaniechań odbudowy.

W okresie wojny latarnie przestały być wykorzystywane, ponieważ niemieccy jak i rosyjscy przedstawiciele armii nie widzieli potrzeby w tworzeniu nowoczesnych jak na tamte czasy sieci morskich systemów nawigacyjnych. Gdy okres wojny się zakończył, państwo Polskie postanowiło przeznaczyć latarnie morskie do eksploatacji turystycznej i tak do dnia dzisiejszego możemy zwiedzać większość latarni morskich.

Przejdźmy się szlakiem najpiękniejszych polskich latarni:

Niechorze – latarnia numer jeden pod względem architektury

Latarnia morska znajduje się we wsi Niechorze. Administrowana jest przez Urząd Morski w Szczecinie i jest przeznaczona do zwiedzania. Podstawa latarni zbudowana jest z licowanej cegły, natomiast wieża na narożnikach posiada wysunięte lizeny, a płaszczyzny pomiędzy nimi zostały wyłożone jasnożółtą cegłą. Sama budowla mierzy 45 metrów, słup światła widoczny jest na odległość 20 Mm czyli około 37 km, którego źródłem światła na początku był olej rzepakowy. Przy wejściu do latarni jest kilkudziesięcioletni ogród, od strony południowej z latarnią połączone są domy rodzinne latarników. Latarnia posiada taras widokowy, z którego rozciąga się piękny widok na Bałtyk oraz całą okolicę, tylko jest jedna przeszkoda. Zobaczenie takiego widoku kosztuje nas przejście 200 schodów, lecz na pewno jest warto chwilę się pomęczyć.

Latarnia morska – Darłowo

Obiekt systemu nawigacji jest położony tuż przy ujściu rzeki Wieprzy. Latarnia ma 22 metry wysokości, zakończony małą wieżyczką, w której znajduje się sprzęt oświetleniowo-optyczny. Zasięg światła widoczny jest na 15 Mm czyli w przybliżeniu 27,8 km. Latarnia została wybudowana wraz z budynkiem stacji pilotów z licowanej cegły w XIX wieku.

Latarnia morska – Jastarnia

Wybudowano w 1938 roku 25 metrową latarnie morską złożoną ze stalowych, ażurowych elementów, którą wysadzili niemieccy saperzy. Obecnie jest najniższym obiektem systemu nawigacji na polskim wybrzeżu, bo zaledwie mierzy 17 metrów wysokości. Na podstawie betonowej postawiono 13 metrowy fragment nautofonu, który kończy stożkowy dach. Jest miejscem atrakcji turystycznych, ponieważ jest pomalowana w biało-czerwone barwy, które można przypisywać do animowanych bajek, w których pojawiają się takie konstrukcje. Lecz sam obiekt wewnątrz nie jest udostępniony do zwiedzania.

Latarnia morska – Gdańsk

Jedyna Polska latarnia morska, która jest prywatna i udostępniona dla zwiedzających. Zastosowanie jej, jest nie małe jak dla innych podobnych obiektów na wybrzeżu polskim, lecz posiada dodatkowy atut we własnych skrzydłach. Na samym szczycie obiektu, znajduje się kula czasu średnicy 1,6 metra wykonana ze stali nierdzewnej. Nietypowy zegar, który w swoim założeniu pokazuje czas, w równych godzinach popołudniowych dwunastej, czternastej, szesnastej i osiemnastej. Dzięki czemu okoliczni mieszkańcy jak i obywatele innych narodowości mogą doświadczyć jaki czas przewidywany jest w danym momencie. Charakterystycznym momentem dla wskazania czasu jest spadek kuli, która ukazuje właśnie cztery punktualne godziny. Z tą jakże historyczną latarnią wiąże się wiele ciekawych historii, które można usłyszeć już tylko na miejscu. Przedstawione i skromnie scharakteryzowane budowle warto jest ujrzeć osobiście, bo czym nie było by może bez budowli jakimi są latarnie morskie.